Forum akwarystyczne

Tarło jest to akt płciowy prowadzący do połączenia jaja z plemnikiem. Sposoby tarła są bardzo różnorodne. Wspólną ich cechą jest zapewnienie możliwie optymalnych warunków, umożliwiających zapłodnienie oraz przetrwanie i prawidłowy rozwój w tych pierwszych okresach życia.
Składanie ikry może być jednorazowe lub porcyjne. Czas między kolejnymi etapami tarła porcyjnego to zazwyczaj tydzień do dwóch. Wraz z wiekiem i wzrostem ryby wzrasta płodność osobnicza ryby i zwiększa się rozmiar ikry. Płodność osobnicza ryb jest różna od kilku tysięcy ziaren ikry (ryby łososiowate) do kilkuset tysięcy (ryby karpiowate) i kilku milionów u dorsza.
W procesie rozmnażania płciowego istotną rolę odgrywa zaplemnienie i zapłodnienie. Należy odróżniać te dwa odrębne zjawiska. Zaplemnienie jest terminem określającym czynności, które doprowadzają do zbliżenia się do siebie plemników i jaj. Zapłodnienie natomiast rozpoczyna się od momentu zetknięcia się plemnika z jajem i prowadzi do pełnego połączenia się tych dwóch komórek rozrodczych w zapłodnione jajo (zygotę). Proces ten napotyka w środowisku wodnym szereg utrudnień, wynikających z krótkiej żywotności plemników oraz rozpraszania się produktów płciowych wskutek ruchu wody. Stosunkowo wysoki procent zapłodnienia ikry możliwy jest dzięki licznym przystosowaniom.
Zaplemnienie może odbywać się poza ciałem zwierzęcia (wówczas mówimy o zaplemnieniu zewnętrznym) lub też plemniki mogą dostawać się do wnętrzu ciała zwierzęcia (wtedy mamy do czynienia z zaplemnieniem wewnętrznym).
U większości ryb mamy do czynienia z zapłodnieniem zewnętrznym. Samica wylewa ikrę a samiec polewa ją mleczkiem. Często kilka samców może zapładniać ikrę jednej samicy. I są też przypadki kiedy samiec ma kilka samic (poligamia). Są też ryby monogamiczne prawdopodobnie wszystkie żyworodne i spodouste. Stosunek liczbowy pomiędzy płciami jest niestały i trudny do określenia. Jest to uzależnione od gatunku, jego zachowań rozrodczych i od warunków środowiskowych..
Ryby rozmnażające się tylko raz w życiu nazywamy monocyklicznymi. Przedstawiciele tych gatunków giną zaraz po tarle.. Są to na przykład łososie z rodzaju Oncorynchus i węgorz. Są też gatunki ginące po tarle tylko częściowo na przykład łosoś Salmo salar w 80%. Ryby uczestniczące w tarle więcej niż raz w życiu określa się jako policykliczne. Większość ryb trze się wielokrotnie w corocznych cyklach.